چکیده: الکتروفورز شاید اصلی ترین تکنیک برای جداسازی ملکولها در آزمایشگاه‌های سلولهای زیستی است. زیرا تکنیک قدرتمندی است و هنوز به طور معقولانه ای آسان و ارزان است و خیلی آسان و پیش پا افتاده شده است. علی رغم بسیاری از آرایش‌های فیزیکی برای دستگاه‌ها و صرف نظر از محیطی که ملکولها اجازه مهاجرت در آن دارند جداسازی با الکتروفورز به توزیع بار در ملکولی که جداسازی می شود بستگی دارد. الکتروفورز می تواند یک بعدی یا دو بعدی باشد. الکتروفورز یک بخشی برای جداسازی اغلب پروتئین‌های روتین و اسید نوکلئیک استفاده می شود. بخش دوم الکتروفورز برای جداسازی پروتئین‌هایی که در اثر انگشت هستند استفاده می شود. محیط کمکی برای الکتروفورز می تواند در ژل در لوله یا در ورقه‌های صاف خوابیده تشکیل شود لوله‌ها برای جداسازی یک بعدی استفاده می شوند و زمانی که ورقه‌ها فضای سطحی بلندی را اشغال می کنند برای جداسازی دو بعدی بهترند. شکل ۱-۴ نوعی واحد الکتروفورز ورقه ای تخت را نشان می دهد. زمانی که دیترجنت SDS سدیم دو دسیل سولفات با پروتئین‌ها استفاده می شود، همه پروتئین‌ها دارای بار منفی می شوند به وسیله وابستگی به آنیون سدیم دودسیل سولفات در زمان جدا سازی با ژل پلی آکریلامید طرز عمل و رویه با پلی آکریلامید ژل الکتروفورز خلاصه می شود این تکنیک برای تعیین وزن مولکولی استاندارد شده است. ژل‌های پلی آکریلامید از پلیمریزه کردن دو ترکیب تشکیل شده اند. آکریلامید و N , N متیلن بیس آکریلامید.
فهرست :
الکتروفورز
سیستم‌های کاتیونی و آنیونی
سیستم‌های لوله ای و ورقه ای
سیستم‌های ژل دنباله دار و بدون دنباله
ژل PH بدون دنباله
ژل‌های آگارز
CAE کاپیلاری افینیتی الکتروز
CIEF کاپیلاری ایزوالکتری فوکاسینگ
CITP کاپیلاری ایزوتاکوفورز
EKC الکتروکینتیک کروماتوگرافی
MEKC میسلار الکتروکینتیک کروماتوگرافی
MEEKC میکرو مولژن الکتروکینتیک کروماتوگرافی
CEC کاپیلاری الکتروکروماتوگرافی
عوامل پهن شوندگی
...
فرمت فایل: DOC (ورد 2003) قابل ویرایش تعداد صفحات: 17
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
